چرا متخصصان از ارتزها در برنامهی درمانی بیماران فلج مغزی (Cerebral Palsy) استفاده میکنند؟تمرکز بر محدودیتهای عملکردی بیماران فلج مغزی سبب بهبود کیفیت طراحی ارتزها و در نتیجه تاثیر مثبت بر زندگی آنها خواهد شد.ایستادن و راه رفتن از بیشترین فعالیتهایی است که انسان روزمره انجام میدهد. در کودکان فلج مغزی به دلیل آسیب سیستم اعصاب مرکزی، اختلالاتی در ایستادن و راه رفتن ایجاد میشود.
ارتز دینامیک (Dynamic)
ارتز مچ پا-پایی وسیلهای مکانیکی طبی است که موجب نگهداری مچ و پا در وضعیت مطلوب، کاهش اسپاسم عضلات مچ و پا، جلوگیری یا اصلاح تغییر شکل ناحیه مچ پا-پا و در نهایت بهبود عملکرد آن میشود. این نوع ارتز با فراهم کردن ثبات مچ و قرار دادن پا در وضعیت مطلوب، از افتادگی پا و سایر حرکات ناخواسته جلوگیری میکند. امروزه انواع مختلفی از ارتزهای مچ پا-پایی بر اساس نیاز بیمار طراحی میشوند.ارتزهای دینامیک درمقایسه با ارتزهای ثابت سبب آزادی حرکت بیشتر مفصل مچ میشوند. سختی کمتری دارند و سبکتر هستند. بر اساس شدت ضایعه از این نوع ارتز میتوان استفاده کرد
ارتز سخت (Solid)
ارتز سخت اجازهی حرکت مچ پا را نمیدهد. قسمت پشتی پا را به طور کامل میپوشاند. سبب ثبات زانودر حالت راه رفتن و ثبات مچ پا در حالت ایستاده میشود.
ارتز مچ پای فنری تاشوی پلانتار (Posterior Leaf Spring AFO)
این ارتز سخت حرکت صحیح پا و مچ پا را در طول راه رفتن فراهم میکند. در صورت وجود اسپاسم متوسط تا زیاد، کنترل زیادی بر پا و مچ پا ندارد.
ارتز Ground Reaction AFO
این ارتوز بر روی زانو نیروی ground reaction اعمال می کند و به ایجاد ثبات در زانو در حالت ایستاده کمک می کند. این نوع ارتز هنگامی به کار می رود که فرد در عضلات مچ و پا دچار ضعف بوده ولی عضلات چهارسر قدرت خوبی دارند.
ارتز Hinged AFO
هنگامی که کنترل کافی بر خم شدن مفصل زانو وجود داشته باشد، از این ارتز میتوان استفاده کرد. ارتوز AFO می تواند کنترل قابل تنظیمی در مفصل پا و مچ پا داشته باشد.