معماری جولانگاه بیودیزاین

بیودیزاین یا الهام از فرم‌های طبیعی در طراحی ، عمری طولانی دارد. بیودیزاین علمی کاربردی بوده و قابل استفاده در مقوله‌های زیادی است. در کنار ویژگیهای انتزاعی معماری قرن حاصر، گروهی از معماران به فرم­های طبیعی گرایش یافتند ولی این توجه دیگر جنبه مذهبی و آرمانی نداشت بلکه تنها گرایشی شخصی و فطری به زیبایی فرم­های طبیعی بود. بیودیزاین هنری ترین جنبه کاربرد علم بیونیک در دنیای معماری و شهرسازی و طراحی صنعتی است. آنتونی گائودی معماری اسپانیایی در اوایل قرن بیستم و لوئیجی کولانی طراخ آلمانی – ایتالیایی در اواخر قرن بیستم گام های مؤثری در زمینه بیودیزاین و شناسایی بهتر آن به دنیای معماری و شهرسازی و صنعت برداشتند . آنتونیوگائودی به دلیل استفاده از ترکیبات متنوع اشکال سه بعدی دارای پیچ و خم های ملایم،‌معروف است. او دنیای بی­نظیر می­سازد و شکل­هایش مدیون فرم­های موجود در طبیعت است. پایه چرخ­های طراحی شده به وسیله گائودی بیشتر شبیه پاهای تاشونده یک حیوان هستند تا پایه یک وسیله مکانیکی. نگرش گائودی نسبت به طبیعت به وسیله خود او به خوبی تبیین می­شود: «‌انسان خلق نمی­کند بلکه کشف می­کند. بدین معنی که جون همه جیز در اشکال طبیع پنهان است،‌هنرمند تنها می­باید به درون آن رفته، آن را کشف کند». همچنین او می­گوید:‌« همه جزئیات تولید چیزها در کتاب طبیعت مندرج است». در واقع کارهای گائودی با تعجب و تحسین نسبت به غنای طبیعت همراه است. در بسیاری از کارهای ملهم از طبیعت گائودی می­توانیم از : ستونهای شبیه تنه درخت نارگیل، برج­های تصفیه هوای روی بان که شبیه پیاز به نظر می­رسند، برج­هایی که شبیه درختان کهنسال سوزنی برگ ‌و یا صدفهای مخروطی هستند. کولانی می­گوید که هیچ خط مستقیمی در دنیا وجود ندارد، همه چیز در دنیا از پیچ و خمهایی ساخته شده و ذاتاً با خطوط مستقیم بیگانه است. یکی از معماران معروف که در زمینه استفاده از اشکال ملهم از طبیعت به عنوان پیشرو و آغازگر بود« ادواردوکاتالانو» می­باشد. علاقه او فقط محدود به طراحی خالص در معماری نیست بلکه به پژوهش در روشهای جدید ساختمان سازی تا طراحی و اجرای بدنه­هایی با سازه­های پوسته­ای، معاری صنعتی، معماری دریایی و شهرسازی وسعت می­یابد. او نشان داد چگونه با استفاده از قوس به فرم سهمی، افکار رویایی و با شکوه یک معمار می­تواند به واقعیت بپیوندد. اولین کسی که کیفیت معماری و سازه­ای چنین بدنه­ای را درک کرد آنتونیو گائودی معمار اسپانیایی بود که در اثر مشهود خود « ساگرادافامیلیا» در شهر بارسلون سازه­ای با نقش شش ضلع ساخت که سقف آن با پوسته­ای مواجه به ضخامت ۴ سانتیمتر پوشیده می­شد. یکی از جالبترین نمونه­ های معماری با استاده از فرم­های طبیعی، ساختمان « کلاسامیلا» یا عمارت آپارتمانی بزرگی در شهر بارسلون است که توسط آنتونی گائودی (۱۹۲۶ – ۱۸۵۲) طرح ریزی شده است. چنانکه مشاهده می­شود در طرح این بنا به طرزی جنون آمیز از ایجاد هرگونه سطح مستقیم،‌خط راست و قرنیه سازی، اجتناب شده است. تا جایی که به نظر می­آید خانه با روشی پیش بینی نشده از ماده­ای خمیری وقالب ریزی شده به وجود آمده است،‌هر چند ماده ساختمانی مورد استفاده در نما، سنگ تراش خورده است. پنجره­ها که در خمیدگی­هایی ملایم قاب شده­اند پیکره­های هنری مورد را پیشگویی می­کنند. « کاسامیلا» زاده سر سپردگی تعصب آمیز فردی استثنایی به آرمان « پیروی از صورت طبیعی» بود و طبعاً به هیچ وجه نمی­توانست مورد تقلید دیگر معماران قرار گیرد و در جهان معماری نشو و نما یابد. این طبیعت گرایی تخیلی گائودی در دیگر بناهای ساخته شده توسط او نیز دیده میشود . گائودی در تزئین نمایی کلیسای ساگرافامیلیا نیز سطح بنا را از مجموعه­ای از موضوعات طبیعی و حتی از موضوعات نجومی پیچیده فراوان از جمله گیاهان و جانوران،‌افراد انسانی،‌تخته سنگ­ها، ‌مواد مذاب آتشفشانی، ابرها، ستارگان و صورتهای فلکی پوشاند.
اپرای سیدنی