آیندهی لباسها
تاثیر علم فقط در گوشیهای هوشمند و گجتها نخواهد بود بلکه در صنعت مد هم در چندین سال اخیر تکنولوژی تاثیرات زیادی بر طراحی لباس و جنس پارچه و روند تولید لباس گذاشته است. در اصل از تکنولوژی استفاده میکنیم تا زندگی برای ما راحت شود. در لباس هم همینطور است و این راحتی میتواند در قابلیت حمل وسایل بیشتر باشد یا اینکه زمانی که به گردش میرویم کمتر خیس شویم. منظور از لباس با تکنولوژی، لباسهایی هستند که علاوه بر کاربری بالایی که دارند، با پارچههای ویژهای تولید میشوند. این پارچهها به ایجاد ویژگیهایی مانند ضد آب بودن، راحتی، حرکت و تنفس لباس کمک میکند.
مزیت لباس با تکنولوژی
ضد آب بودن
هیچ کسی خیس شدن را دوست ندارد و این لباسها هم خاصیت ضد آب بودن را مدیون تکنولوژی گور-تکس که در سال ۱۹۶۹ اختراع شد، هستند در این تکنولوژی از نوعی تفلن خیلی نازک استفاده میشود که علاوه بر اینکه اجازه نمیدهد آب به داخل پارچه نفوذ کند، حرارت و عرق بدن را هم از پارچه عبور میدهد تا به این صورت به ثابت نگه داشتن دمای بدن کمک کند.
دامنهی حرکتی و آسایش
معمولا برای دوختن لباسها الگوی مشخصی وجود دارد، تِکورها (لباسهای با تکنولوژی) با به چالش کشیدن الگوهای لباس با ایدهی حرکت و جنب و جوش انسان سعی کردند که در الگوها مخصوصا در بخشهای آرنج و زانو تغییرات محسوسی اینجاد کنند تا اجازه به حرکت بیشتری بدهد. نمانام اکرُنیم (از نمانامهای مطرح در این صنعت) هم در تبلیغات محصولات خود از نمایش هنرهای رزمی به هدف نشان دادن دامنهی حرکتی بالای این لباسها استفاده میکند.
ظرفیت حمل
در حال حاضر همگی هدفون، شارژرها و کلی گجت دیگر همراه با خود حمل میکنیم. در طراحی این لباسها این نکته هم در نظر گرفته میشود. این ویژگی و خاصیت ضد آب بودن کمک میکند که با نگرانی کمتری، وسایل بیشتری حمل کنیم. مثلا از تعبیه کردن جیب مخصوص لپتاپ در کیفها تا ایجاد جیبهای جدا شدنی.این تکنولوژی در تیشرتها، سویشرتها، کاپشنها، کیفها، کفشها و لوازم جانبیها استفاده میشود.
