پزشکی مدرن روش های مختلفی را در زمینه بیونیک ارائه می کند.در حال حاضر، با کاشت دستگاه های الکترونیکی می توان سیستم عصبی را تحریک کرد، حواس را باز گردانند، داروها را در بدن منتقل کرد، و ممکن است در آینده نزدیک تمامی اندام ها را جایگزین کرد.
در ادامه چند نمونه از فناوری های سایبورگ – ترکیب انسان و ماشین – که از پیشرفت های صورت گرفته در قدرت پردازش، باتری ها و حسگرها سود برده و به این دستگاه ها اجازه می دهند با درمان‌ها سازگار شوند را معرفی می کنیم.
مغز
پیش‌تر، پزشکان از محرک های مغزی عمیق برای کاهش لرزش های بیماری پارکینسون استفاده کرده اند و در حال بررسی کاربردهای آنها برای افسردگی و اختلالات دیگر هستند. یک ایمپلنت جدید از شرکت مدترونیک به نام اکتیو PC+S، ممکن است بینش و اطلاعات جدیدی را برای پژوهشگران به همراه داشته باشد. هنگامی که محرک هایی تولید نمی شوند، این امپلنت سیگنال های مغز را ثبت می کند و اطلاعاتی را فراهم می کند که ممکن است به پزشکان در درک چگونگی ایجاد بیماری های عصبی کمک کند.
چشم
برای بازگرداندن بینایی به افراد نابینا ایمپلنت آرگوس II از شرکت سِکِند سایت با دوربین ویدیویی خود اقدام به ثبت تصاویر کرده و با 60 الکترود بسیار کوچک شبکیه چشم را تحریک می کند تا به بیمار در تشخیص جنبش و اشکال کمک کند. این محصول برای افراد مبتلا به بیماری هایی که انحطاط سلول های گیرنده نور را موجب می شوند، کاربرد دارد.
گوش
نسل بعدی ایمپلنت حلزون گوش ممکن است دستگاهی به طور کامل کاشتنی از آزمایشگاه فناوری میکروسیستمز ام‌آی‌تی باشد که بی نیاز از میکروفن خارجی و منابع نیرو کار می کند. این ایمپلنت صدا را با یک حسگر پیزوالکتریک که ارتعاشات طبیعی گوش میانی را شناسایی می کند، دریافت کرده و سپس عصب شنوایی را تحریک می کند.
قلب
تا به امروز، تقریبا تمامی قلب های مصنوعی برای پمپاژ خون تنها زمانی که فرد مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان منتظر عمل پیوند قلب است مورد استفاده قرار گرفته اند. اما به زودی، بیماران می توانند با یک قلب جدید از شرکت کارمات به خانه بروند که عمری چند ساله خواهد داشت و از ریزپردازنده ها و حسگرها استفاده می کند.
اعضای بدن
سربازان قطع عضو با الکترودهایی که اطراف اعصاب در بازوهایشان کار گذاشته شده اند، احساس را از حسگرهای تعبیه شده در دست های مصنوعی خود باز یافته اند. پژوهشگران در دانشگاه کیس وسترن ریزرو و مرکز پزشکی لوئیس استوکس کلیولند سیستمی را توسعه داده اند که اطلاعات حسگرها را به الگوهای تحریک تبدیل می کند که از طریق اعصاب به سوی مغز حرکت می کنند.
ستون فقرات
محرک عصب جدید مرکز سنت جود مدیکال پالس های الکتریکی را به نخاع ارسال می کند تا در سیگنال هایی که موجب درد مزمن می شوند، اختلال ایجاد کند. این نخستین دستگاهی است که قابلیت بروزرسانی دارد و از از این رو نرم افزار جدید می تواند بر اساس توسعه روش های درمانی جدید توسط پژوهشگران به آن اضافه شود.
مثانه
ایمپلنت های موجود در بازار با تحریک عصب ساکرال با بهبود کنترل مثانه برای درمان بی اختیاری مورد استفاده قرار می گیرند. پژوهشگران آمریکایی یک حسگر فشار قابل کاشت برای مثانه را توسعه داده اند که محرک را آغاز خواهد کرد.
تخمدان
تراشه تحویل دارو ساخت شرکت میکروچیپ بایوتک مقادیر اندک از هورمون کنترل بارداری را به صورت روزانه و تا 16 سال از زمان کاشت در زیر پوست خانم ها آزاد خواهد کرد. در صورت تمایل به بارداری، این ایمپلنت قابلیت خاموش شدن با کنترل از راه دور را دارد.
ایمپلنت‌هایی برای بیماران سایبورگ
