تادااکس یکی از اولین رویدادهای هنر دیجیتال ایران بود که فعالیتهای بین المللی داشته و در سالهای فعالیت خود نظرات منفی و مثبت بسیاری را نسبت به خود جلب کرده است. سالانه هنر دیجیتال تهران در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱ میلادی) با هدف گشودن دریچهای نو به هنر دیجیتال ایران برنامهریزی و بنیانگذاری شد. این نمایشگاه ایجاد فضایی جدی و مستقل برای علاقهمندان و جستجوگران هنر دیجیتال را مورد توجه قرار داده است. زمینه عموماً غیرتجاری هنر دیجیتال در میان مدیومهای هنر معاصر از یک سو و گرانی هزینههای تجهیزات و ابزار از سوی دیگر، امکان تجربهورزی و حضور هنرمندان ایرانی را در این رشته دشوار میکند. بنابراین شاید ظرفیتهای چندانی برای نمایش و ارائه وجود نداشته باشد و پیشینه آکادمیک و تجربه محدودی هم که موجود است، نیاز به همراهی و مدیریت دارد. با چنین محدودیتهایی؛ طی چهار دوره تادااکس تلاش کرد با ارائه آثار هنرمندان بینالمللی و نیز تعامل و تبادل دانش و تجربیات با آنان، بستری مهیا کند که امکان تولید و نمایش آثار هنرمندان ایرانی توسعه یابد.
تادااکس مخفف (Tehran annual digital art exhibition) است. سالانه هنر دیجیتال تهران، هنر دیجیتال و رسانه نو را پوشش میداد و بر تلفیق هنر و تکنولوژی و همچنین استفاده از آن تاکید دارد. سالانهی هنر دیجیتال سیستم کیوریتور شیپ نداشت و علی پناهی به عنوان مدیر فنی و ارگانایزر در کنار دوایی (مدیر اجرایی تادااکس) فعالیت میکرد. پناهی درباره این سالانه گفت: فستیوال هنر دیجیتال تهران از یک تا ده اکتبر ( دهم تا نوزدهم مهر ماه) در گالری محسن و پلتفرم داربست برگزار میشود. این فستیوال شامل سه بخش نمایشگاه، ورکشاپ و پرفورمنس میشود. فستیوال ما در بخش اجراهای ایرانی، فراخوان داشته که بین ده تا پانزده نفر از منتخبین وارد تادااکس میشوند. در بخش بینالمللی نیز ما حاضرین را از طریق پارتنرهایمان در کشورهای مختلف پیدا کردیم.
فستیوال آرس الکترونیکا از بخش فرهنگی سفارت اتریش و انستیتو گوته از بخش فرهنگی سفارت آلمان پارتنرهای ما بودند. سایر سفارتهای جهان، در ایران فعالیت چندانی ندارند در نتیجه مسئولان اجرایی جشنواره تحقیقات خود را درباره هنرمندان خارجی دیگر انجام دادند. مدیر فنی و ارگانایزر این سالانهی هنر و دیجیتال با اشاره به بخشهای مختلف فستیوال عنوان کرد: همانطور که گفته شد؛ فستیوال ما شامل بخش نمایشگاه، کارگاه و اجرای در لحظه تصویر و صدا میشود. امسال بخشی به نمایشگاه ما اضافه شده که تم و موضوع دارد. تک امسال ما زبان شهر است؛ که البته تاکید مستیقما بر روی مفهوم شهر بوده و هرکس میتواند درباره هر شهری به یک بیان متفاوت برسد. بهطور مثال، امسال یک هنرمند از برلین در جشنواره شرکت میکند که دستگاه او میتواند از طریق امواج ماهوارهای در هر شهری تنظیم شود و ویژگیهای آن شهر را به نمایش بگذارد. در بخش ورکشاپ ما هر جا که احساس نیاز کردیم؛ ورکشاپی قرار دادیم. امسال ما چهار ورکشاپ یک روزه داریم که حول محور کد نویسی میچرخد. Unreal engine, Touchdesigner, VVVV و processing چهار ورکشاپ این فستیوال را تشکیل میدهند.
آرتیستهای این فستیوال هنوز نهایی نشدند اما در نهایت حدود۳۰ هنرمند در فستیوال ما شرکت خواهند کرد. اجراهای تادااکس به صورتیست که کانسپت فراتر از یک ویدیو آرت یا ادیت تصویر با فوتوشاپ میرود. در واقع در تمامی اجراها؛ کامپیوتر نقش محوری داشته و کامپیوتر در لحظه کارها را پردازش میکند. یعنی کدنویس اثری را مینویسد و آن را ران میکند. مانیفست ما در تادااکس؛ استفاده از تکنولوژی نه آنطور که به ما ارائه میشود بلکه بهصورت خلاقانه برای ارائه سبک زندگی است همچنین در آن موسیقی الکترونیک یا موسیقی کامپیوتری بهصورت تجربی شنیده میشود. اجراهای تادااکس خواننده ندارد و کمتر پیش میآید که سازی در کنار موسیقی الکترونیک قرار بگیرد.
