معرفی کوتاهی از خودتان(سن، کجا آموزش دیده‌اید،چرا به مُد و طراحی علاقه‌مندید)

سودابه وجدانی هستم متولد1364، از کودکی علاقه مند به هنر بودم و در سال 86 بطور کاملا اتفاقی علاقه­مند به طراحی و دوخت شدم .

دوره نازک دوزی رو تحت تعلیم سرکار خانم کرکوتی بودم و بعد از آن چندین دوره تکمیلی خیاطی و همچنین تزئینات لباس رو سپری کردم و آخرین دوره­ای که در ان حضور داشتم دوره فول ترنیننگ استاد مرجان دلخواه بود .

انگیزه شما از شرکت در این رویداد چه بوده؟

انگیزه­ی بنده از شرکت در این رویداد شگرف به چالش کشیدن اموخته هایم بود.

در طراحی‌تان که برای جشنواره ارسال کردید از چه چیزی الهام گرفته‌اید و چه ارتباطی با موضوع جشنواره داشته؟

از آنجایی که تصور من از آینده روزگاری بهتر از امروز است! روزی که پس از رنج های فراوان به یک آرامش  روحی و جسمی ابدی دست می یابیم، سعی در آن داشتم تا تا حدالامکان لباس آینده را صاف و بی آلایش و الهام گرفته از طبیعت گردانم که در آن گل سفید صلح از پس تاریکی ها می روید.

آینده را چطور می‌بینید و چه تصوری از آینده دارید؟

به نظر من،سطح توقع ودرک هر کسی را از آینده، بینش و خطوط فکری اش تعیین می کندو آنچه تصور من از آینده را می سازد، تعالیم روحبخش و امیدآفرین بزرگانی است که ما را به آینده ی روشن و متعالی تحت پرچمی سبز، صلح طلب، ظلم ستیز و عافیت آمیز، نوید می دهند.

آینده ای که علم به نهایت درجه ی خود رسیده و انسانها را ملزم می دارد از آن در جهت تعالی همه ی بشریت استفاده کنند.

منابع طبیعی هر آنچه دارند را به پای انسان کامل می ریزند و اوست که برقرار کننده ی عدل و داد است در چنان روزی که ظلم و جور در همه ی جای جهان سایه افکنده است.و پس از آن خبری از فقر، قحطی و بیماری نخواهد بود، همانگونه که وعده داده شده ایم.

لباس آینده چه شکلی است؟

به نظر بنده با توجه به مشغله های فکری و روحی زیاد افراد در جوامع کنونی، لباس آینده باید لباسی باشد که در عین زیبایی و برازندگی، بدور از آلایش و پیچیدگی هایی باشدکه باعث تشویش فکری افراد بشود و بتواند حس آرامش را به بیننده انتقال دهد و ُبعد زیبایی طلبی روح انسان را اغنا کند .