معرفی کوتاهی از خودتان(سن، کجا آموزش دیده‌اید،چرا به مُد و طراحی علاقه‌مندید)

مینا مسعودپور هستم. متولد سال 1381. متولد و بزرگ شده شهرستان جهرم هستم. از کودکی علاقه مند به حوزه طراحی لباس بودم و هستم. در سن 14 سالگی، یک دوره طراحی لباس در یکی از مجتمع های آموزشی شهرستان خود گذراندم. پس از آن در سن 16 سالگی، دوره نازک دوزی زنانه را در آموزشگاه فنی حرفه ای به مدت یک سال و نیم آموزش دیدم که این دوره شامل الگو سازی و دوخت انواع لباس های مختلف بود. دو سال پیش نیز یک دوره جامع مدیریت مد نزد استاد رحیمی گذراندم و بیزینس مد و فشن را آموزش دیدم و پس از آن یک دوره طراحی لباس نزد استاد حیدری گذراندم.

علاقه من به مد و طراحی از کودکی به همراه من بوده ولی دلیل اصلی علاقه مندی من به این رشته، شاید به این دلیل باشد که علاقه زیادی به خلق کردن دارم و خلق یک اثر حس بسیار خوبی به من میدهد.

انگیزه شما از شرکت در این رویداد چه بوده؟

دوست داشتم یک اثر خلق کنم و قدرت طراحی و اجرایم را به نمایش بگذارم و اجازه دهم بقیه کارم را قضاوت کنند. همچنین دوست داشتم خودم را برای طراحی و اجرای یک اثر به چالش بکشم.

در طراحی‌تان که برای جشنواره ارسال کردید از چه چیزی الهام گرفته‌اید و چه ارتباطی با موضوع جشنواره داشته؟

من از طبیعت الهام گرفتم. زمین خانه بشریت است و زیبایی های زیادی دارد. انسان امروزه به دلیل مشغله زیاد شاید آن طور که باید به طبیعت دقت نمی کند. من از المان های موجود در طبیعت برای خلق اثرم الهام گرفتم. برای مثال: مویرگ های برگ، کندوی عسل و…

به نظر من انسال آینده بیشتر به طبیعت روی خواهد آورد و شاید مقداری از دنیای ماشینی فاصله بگیرد. نه به این معنا که ماشین ها در آینده نخواهند بود بلکه به این معنا که ماشین ها جای انسان ها را میگیرند و انسان به دلیل فراغتش به  طبیعت خواهد رفت. حتی شده برای تفریح. پس چه موضوعی بهتر از طبیعت برای طراحی لباس انسان آینده!

آینده را چطور می‌بینید و چه تصوری از آینده دارید؟

از دید من در آینده ماشین ها خیلی از کارهای انسان را انجام میدهند و عموم کار انسان ها با ذهن آنها انجام خواهد گرفت در نتیجه انسان آینده وقت بیشتری خواهد داشت تا به طبیعت برود و وقتش را در دامن طبیعت بگذراند و بیش از پیش از طبیعت برای اختراعات و ساخت و ساز های جدید الهام بگیرد.

لباس آینده چه شکلی است؟

متریال لباس آینده از فلز، پلاستیک های بازیافتی و پارچه های تایم لس است.

فلز: از آغاز تمدن ها همراه انسان بوده و به نظر میرسد در آینده نیز وجود خواهد داشت

پلاستیک بازیافتی: به نظر میرسد انسان آینده باهوش تر و زیرک تر از انسان حال باشد و شاید به این دلیل تصمیم به عدم تولید پلاستیک بزند و پلاستیک هایی که تا کنون در جهان تولید شده اند را بازبافت و دوباره استفاده کند. این موضوع کمک زیادی به بقای بشریت و جهان خواهد کرد.

پارچه های تایم لس: برای محافظت از طبیعت و جلوگیری از به خطر افتادن حیات بشریت و موجودات زنده

از این رو که در آینده خیلی از کار ها به کمک یا به وسیله ماشین ها انجام خواهد شد، انسان آینده نیازی نخواهد داشت که کار های یدی زیادی انجام دهد و بیشتر کار های انسان آینده، کار های ذهنی خواهد بود. پس با این تصور لباس های نمایشی در آینده بیشترخواهند شد.