زهرا قانعی
اسامی گروه:
زهرا شاکر، خیاط
تعداد look دریافتی:
1
منتور:
توضیحات:
یک اورال یک کت یک آستین یک عدد رو مچی یک عدد کلاه یک عدد پیشبند به همراه اکسسوری: یک جفت گوشواره، یک عدد انگشتر، یک عدد گردنبند، یک عدد دستبند اگسسوری ها کار دست زنان ترکمن بوده و توسط بنده بصورت مستقیم خریداری شده است.
وضعیت حقوقی اثر:
این لوک نشان شیما و مالکیت معنوی دریافت کرده است.
اسامی گروه:
زهرا شاکر، خیاط
تعداد look دریافتی:
1
منتور:
توضیحات:
یک اورال یک کت یک آستین یک عدد رو مچی یک عدد کلاه یک عدد پیشبند به همراه اکسسوری: یک جفت گوشواره، یک عدد انگشتر، یک عدد گردنبند، یک عدد دستبند اگسسوری ها کار دست زنان ترکمن بوده و توسط بنده بصورت مستقیم خریداری شده است.
وضعیت حقوقی اثر:
این لوک نشان شیما و مالکیت معنوی دریافت کرده است.
look 1
توضیحات در خصوص look 1:
–
ارتباط look1 با مفهوم آینده:
–
نظر جشنواره
نظر دبیر جشنواره:
یکی از افتخارات جشنواره لباس آینده گرد هم آوردن افراد مختلف از سراسر ایران و تلاش برای آشتی فرهنگی میان بخش های مختلف کشور است. به قول مولانا در غزلیات شمس: گفتم ز کجایی تو تسخر زد و گفت ای جان/نیمیم ز ترکستان نیمیم ز فرغانه، نیمیم ز آب و گل نیمیم ز جان و دل/ نیمیم لب دریا نیمی همه دردانه. زهرا قانعی نمود این ایده است. لباس زهرا قانعی نیمی در مرکز ایران(اردکان یزد جایی که زندگی می کند) و نیمی ریشه در فرهنگ ترکمن ها دارد. کافی است بدانید که او حداقل یکبار به صورت زمینی از یزد به بندر ترکمن رفته تا سوزن دوزی و زیور آلات ترکمنی برای طرح خود تهیه کند. از طرف دیگر در طرح کامل او علاوه بر سوزن دوزی ایده تکه تکه بودن لباس برای استفاده در موقعیت های مختلف هم به چشم میخورد. قانعی آینده را همراه با حفظ گذشته می بیند. علاوه بر این قانعی تصویرسازی را نیز به خوبی بلد است و این موضوع را می توان به خوبی در پورتفولیوی او مشاهده کرد.
ارتباط با مُدااُم:
این طرح به لحاظ استفاده از عنصر تو در تو بودن، چند کاربردی بودن و ایجاد استقلال برای مصرف کننده در استفاده از لباس تا حدود زیادی دارای خصوصیات مُدااُم است.
ارتباط با تصویر آینده از نظر جشنواره:
ایده قانعی مبنی بر ریشه آینده در گذشته همان چیزی است که جشنواره نیز به نوعی دیگر آنرا بیان می کند، یعنی بدون درک گذشته و اکنون نمی توان آینده را ساخت.
نظر دبیر جشنواره:
یکی از افتخارات جشنواره لباس آینده گرد هم آوردن افراد مختلف از سراسر ایران و تلاش برای آشتی فرهنگی میان بخش های مختلف کشور است. به قول مولانا در غزلیات شمس: گفتم ز کجایی تو تسخر زد و گفت ای جان/نیمیم ز ترکستان نیمیم ز فرغانه، نیمیم ز آب و گل نیمیم ز جان و دل/ نیمیم لب دریا نیمی همه دردانه. زهرا قانعی نمود این ایده است. لباس زهرا قانعی نیمی در مرکز ایران(اردکان یزد جایی که زندگی می کند) و نیمی ریشه در فرهنگ ترکمن ها دارد. کافی است بدانید که او حداقل یکبار به صورت زمینی از یزد به بندر ترکمن رفته تا سوزن دوزی و زیور آلات ترکمنی برای طرح خود تهیه کند. از طرف دیگر در طرح کامل او علاوه بر سوزن دوزی ایده تکه تکه بودن لباس برای استفاده در موقعیت های مختلف هم به چشم میخورد. قانعی آینده را همراه با حفظ گذشته می بیند. علاوه بر این قانعی تصویرسازی را نیز به خوبی بلد است و این موضوع را می توان به خوبی در پورتفولیوی او مشاهده کرد.
ارتباط با مُدااُم:
این طرح به لحاظ استفاده از عنصر تو در تو بودن، چند کاربردی بودن و ایجاد استقلال برای مصرف کننده در استفاده از لباس تا حدود زیادی دارای خصوصیات مُدااُم است.
ارتباط با تصویر آینده از نظر جشنواره:
ایده قانعی مبنی بر ریشه آینده در گذشته همان چیزی است که جشنواره نیز به نوعی دیگر آنرا بیان می کند، یعنی بدون درک گذشته و اکنون نمی توان آینده را ساخت.
پورتفولیوی نهایی
مراحل تهیه اثر
مصاحبه
الف) معرفی کوتاهی از خودتان(سن، کجا آموزش دیدهاید،چرا به مُد و طراحی علاقهمندید)
من، زهرا قانعی هستم. 21 ساله، ساکن اردکان یزد و درحال حاضر دانشجوی ترم پنج رشته طراحی لباس دانشگاه الزهرای تهران هستم. همیشه از کودکی به هنر و مخصوصا این رشته علاقه داشتم و برای همین هم خواستم در این زمینه تحصیلات آکادمیک داشته باشم.
ب) انگیزه شما از شرکت در این رویداد چه بوده؟
من از وقتی وارد این مسیر شدم پیگیر مسابقه های مد داخلی و خارجی بودم و سعی میکردم اگر مسابقه ای برای من ملاک های لازم و کیفیت مناسب را دارد در آن شرکت کنم. بیش از هرچیزی، کیفیت برگزاری این رویداد از همان مرحله اول چه در تبلیغات، پاسخگویی به سوالات، مفهوم ارائه شده و غیره، بسیار بالا بود و همین باعث شد با توجه به اینکه فصل امتحانات هم بود، در این رویداد شرکت کنم. بعد از گذر از مرحله اول، اجرای یک لوک و صحبت با منتورها، بیش از پیش مشتاق ادامه دادن این مسیر و همکاری با اعضای این تیم حرفه ای شدم.
ج) در طراحیتان که برای جشنواره ارسال کردید از چه چیزی الهام گرفتهاید و چه ارتباطی با موضوع جشنواره داشته؟
من در طراحیم از لباس قوم ترکمن الهام گرفتم و دلیل استفاده من از این منبع الهام هم این بوده که تمامی ویژگی های مداام تعریف شده در فراخوان جشنواره، در لباس اقوام وجود داشت و من با استفاده از این ویژگی ها، و پرداختن به معقوله مد پایدار، سعی کردم مفهومی از لباس آینده را از دل میراث کهن ترکمنها بیرون بکشم.
د) آینده را چطور میبینید و چه تصوری از آینده دارید؟
از نظر من در آینده، انسان در این فکر است که بتواند با کمک گرفتن ازپیشینه خود، و ترکیب کردن آن با نیازهایش، به چیزهایی بکر و جدید دست پیدا کند و این جریان چیزی نیست که دیگر فقط دربین علاقه مندان به مد رواج داشته باشد؛ بلکه در بین عموم مردم نیز، قابل رویت خواهد بود. همچنین، مد پایدار در آینده به مساله ای عمومی تبدیل خواهد شد و تمامی مردم، در فکر این خواهند بود که لباسهای آنها چگونه و توسط چه کسانی درست شده اند. برای همین، لباسهای دست دوز و اوت کوتور جای لباسهای فست فشن را می گیرند و مردم سعی میکنند یک لباس خوب و کابردی را بجای چندین لباس فست فشن خریداری کنند.
ه) لباس آینده چه شکلی است؟
با توجه به تصوری که من از آینده داشتم، لباس آینده، لباسی کاربردی، خوب و ارزشمند است. لباسی که به محیط زیست هیچگونه آسیبی نرسانده و طراح و سازنده آن مشخص است و از حقوق انسانی برخودار میباشد. لباسی که به سادگی از کمد لباس خارج نمیشود و حتی میتواند گاها تغییر شکل بدهد و کاربردهای مختلفی هم داشته باشد.