توسعه اندام‌های کوچک سایبورگ خارج از سلول‌های بنیادی

پژوهشگران “دانشگاه هاروارد” در مطالعه اخیرشان موفق به رشد اندام‌های کوچک سایبورگ در خارج از سلول‌های بنیادی شدند. به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان دانشگاه هاروارد با ادغام فناوری “نانوالکترونیک” در کشت سلولی موفق ایجاد ” ارگانوئید یا شبه اندام سایبورگ” شدند. سایبورگ (Cyborg) کوتاه شدهٔ سایبرنتیک (Cybernetic) و ارگانیسم (Organism) به یک موجود با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی گفته میشود. دانشمندان اغلب برای یادگیری در مورد بیماری‌ها و توسعه داروها باید آزمایش‌هایی را بر روی حیوانات و یا سلول‌هایی که در یک ظرف کشت سلولی پرورش داده می‌شوند، انجام دهند. از آنجاییکه اندامها کوچک یا ارگانوئیدهای شبه اندام انسان هستند، گزینه‌ای عالی برای انجام آزمایش محسوب میشوند. در سالهای اخیر دانشمندان نسخه هایی کوچک از مغز ، قلب ، ریه ها ، کبد ، کلیه ها و معده را توسعه داده اند. اما مطالعه این اندام‌های کوچک و سه بعدی چندان آسان نیست. استفاه از حسگرها هم مناسب نیست زیرا حتی اگر به بافت سلول آسیب نرسانند، بازهم قابل استفاده نیستند چراکه برای جستجو و بررسی درون این اندام‌ها نیز بسیار بزرگ هستند بنابراین محققان دانشکده مهندسی و علوم کاربردی هاروارد (SEAS) راهی برای ادغام حسگرها پیدا کردند. پژوهشگران در مطالعه اخیر خود ارگان‌های کوچک سایبورگ موسوم به “سایبورگانوئید” (cyborg organoids یا cyborganoids)ایجاد کردند.

پژوهشگران برای این کار ابتدا از حسگرهای نانوالکترونیک در قالب شبکه های کششی استفاده کردند. این شبکه‌ها از حسگرهای کوچک دارای رابط‌های خم شدندی تشکیل شده‌اند. این شبکه‌های نانویی سپس روی یک صفحه سلول‌های بنیادی قرار گرفتند و به تدریج در اطراف آنها رشد کردند. با گذشت زمان ، سلول‌ها به ساختارهای ارگانوئیدی سه بعدی تبدیل شدند و دوباره شبکه های الکترونیکی را با آنها تنظیم کردند و درنهایت توانستند سایبورگانوئیدهای مجهز به حسگر توسعه دادند.

طی این مطالعه ، محققان توانستند سلولهای بنیادی را در “کاردیومیوسیتها” (cardiomyocytes) که یک نوع سلول قلب هستند جدا کرده و سپس حسگرهایی را برای نظارت و ضبط فعالیت سلول‌ها به مدت ۹۰ روز تعبیه کنند.به گفته پژوهشگران از این روش می‌توان برای مطالعه چگونگی توسعه و تمایز سلول‌ها به بافت‌های مختلف و همچنین یافتن راه‌هایی برای ایجاد داروهای جدید و سایر روش‌های درمانی استفاده کرد.یافته‌های این مطالعه در مجله “Nano Letters “منتشر شد.

خواندن این موارد پیشنهاد می شود:
Translate »