به اعتقاد بسیاری اندیشمندان و فلاسفه مد و فشن نمایانگر وضعیت فرهنگی و میزان پیشرفن یک جامعه است. هرچند هرگوشه دنیا نوعی پوشش مخصوص خود دارد ولی چند سالی است که روند استفاده پوشیدنی‌ها در جهان تفاوتی عمده پیدا کرده است. در این میان، مد و مدگرایی پدیده ای است که کمابیش در میان همه ی اقشار جوامع اسلامی وجود دارد، اما، جوانان و نوجوانان بیش از هر قشر دیگری به مد اهمیت می دهند. تنوع طلبی جوانان به خودی خود گرایشی مفید و سازنده است و چنانچه در راهی درست به کار گرفته شود، قادراست آثار و ثمراتی مثبت و موثر به وجود آورد. در این بین زنان و دختران بیش از دیگران به مد و مدگرایی توجه و اهمیت خاصی نشان می دهند. پوشش و طرح جدید لباس اگربا ارزش ها و هنجارهای جامعه هماهنگ باشد حتی اگر در قالب مد قرار بگیرد استفاده از آن هیچ اشکالی ندارد، چرا که انسان طالب زیبایی بوده و بخشی از زیبایی با تنوع در لباس محقق می شود. اما مشکل زمانی بروز می نماید که تنوع طلبی جوانان با خیلی از ارزش های دیگر تقابل پیدا می کند و به یک عامل مخرب مبدل می گردد . در این حالت جوان نه تنها شخصیت وجودی خود بلکه بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه را نیز دچار مشکل می سازد. با تاکید براینکه زنان جایگاه مهمی در مدیریت اقتصادی خانواده دارند، لذااستفاده بی رویه و ناآگاهانه آ ها در مدهای غربی و بیمهری به پوشش سنتی به عنوان یکی از مولفه های هویتس می تواند اثرات نامطلوبی در اقتصاد و فرهنگ جامعه بگذارد. هنر های دستی به خصوص هنر های بافت پارچه زمانی توسط زنان چرخ معشیت خانواده های بسیاری را میچرخاند اما به دلیل استفاده نامطلوب در این بین زنان نقش بسیار موثری در ایجاد مد، اقتصاد جامعه و احیای لباس های سنتی و فرهنگ غنی و چند هزارساله ایرانی دارند چرا که این فرهنگ قابلیت گرانبهایی برای طراحان مد و لباس است که می توان بوسیله آن برچالش بحران هویت و هویت یابی جوانان فایق آمد. در این مبحث ابتدا تعریفی از مد و مدگرایی خواهیم داشت،سپس به دلایل گرایش به مد گرایی خواهیم پرداخت و عوارض و تاثیرات نامطلوب مدگرایی بر روی فرد، اجتماع و فرهنگ را بررسی می کنیم و در پایان راه های موثر و مطلوب از نقطه نظر اسلام در رابطه با مد و مدگرایی را مورد بحث قرار خواهیم داد.
