نانو تکنولوژی

در گفتگویی که با دکتر حسین طباطبایی، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام داده ایم به طور کلی به بررسی الیاف نانو و پارچه هایی که در آنها از فناوری نانو و نانو سیلور استفاده شده است می پردازیم .

آقای دکتر! محصولات نانو از کجا سرو کله شان پیدا شده است؟

تکنولوژی نانو، صنعت پارچه را بهبود بخشیده و باعث بادوام شدن پارچه و افزایش مقاومت در برابر آب، روغن ها، آلودگی ها و سایر مواد شیمیایی شده است. در طبیعت هم پدیده نانو دیده می شود؛ به طور مثال، برگ لوتوس (نیلوفر آبی در مصر) توسط پوسته های نانو مومی شکل پوشیده می شود که آب باعث حبابی شدن ساقه شده و به آسانی می افتد یا در بین میوه ها پوست هلو که توسط موئینه های ظریف پوشیده می شود با نفوذ آب آسان کنده می شود.

چرا از آنها در ساخت لباس شناگران یا پلیس استفاده می شود؟

پارچه های نانو که در کارخانجات ساخته می شوند در برابر آب و رنگ ها نفوذناپذیرند بنابراین در شناگران حرفه ای، پارچه های نانو با عدم نفوذپذیری آب باعث سرعت شناگر می شود. همچنین در شست وشوهای مکرر یا مخلوط با پارچه های رنگین دیگر اگر شسته شوند رنگ آن پارچه های دیگر را به خود نمی گیرد. از طرفی پارچه های نانو بسیار سبک بوده و مانع انتقال حرارت محیط به بدن می شود بنابراین مصرف این گونه پارچه ها در ارتش، پلیس و پرسنل آتش نشانی و… کمک زیادی کرده است؛ چرا که پارچه های نانو هیچ گونه تحریک پوستی حتی در افراد حساس ایجاد نمی کند و برای بیماران اگزمایی و کودکان مناسب است.از مزایای مهم پارچه های نانو مقاومت در برابر آتش و نور آفتاب است.

▪ چطور؟

در گذشته نزدیک، برای افزایش مقاومت پوست در برابر اشعه ماورای بنفش آفتاب توصیه می شد لباس ها چسبان و رنگ تیره باشد زیرا اشعه ماورای بنفش آفتاب از لباس های گشاد و رنگ روشن عبور کرده و می تواند صدمه های پوستی زیادی ایجاد کند. از طرفی مرطوب شدن لباس ها از قدرت حفاظتی آن در برابر اشعه ماورای بنفش آفتاب می کاهد، در حالی که پارچه های نانو با عدم نفوذپذیری آب این مشکل را حل کرده است. در یک سال اخیر در آمریکا ۷۲۰ میلیون دلار پارچه های نانو جهت مصرف ورزشکاران، پلیس، کارگران ساختمانی، پرسنل آتش نشانی و حتی فضانوردان فروش رفته است.

▪ ظاهرا در ورزش قهرمانی، این پارچه ها غوغا کرده اند؛ این طور نیست؟

بله؛ مایکل فلپس، قهرمان سر شناس المپیک که رکورد سرعت شنای المپیک را شکست با مایویی که سطح آن با تکنولوژی نانو پوشیده شده بود به این رکورد دست یافت. کفش های دوندگان، راکت هایمایویی که سطح آن با تکنولوژی نانو پوشیده شده تنیس، توپ های گلف، کِرِم های پوستی و بسیاری از کالاهای دیگر توسط تکنولوژی نانو پوشیده می شود که باعث افزایش احتمال برنده شدن در مسابقه های ورزشی می شود.

▪ ایرادی هم دارد؟

تنها ایراد پارچه های نانو شاید گرانی آنها در مقایسه با پارچه های مشابه باشد که احتمالا در آینده با مصرف زیاد، قیمت آن کاهش یابد.

در پزشکی هم کاربردی دارد؟

گان رادیولوژیست ها که بسیار سنگین است و دستکش و لباس های اتاق عمل با تکنولوژی نانو باعث سبک شدن آنها و اثرات ضدباکتری پارچه ها شده است. لباس های سربازان عازم جنگ که با تکنولوژی نانو ساخته شده است آنها را در برابر خطرات سلاح های بیولوژیک و شیمیایی حفظ می کند. لباس های نانو با خاصیت ضدباکتری و ضدآلودگی باعث می شود این لباس ها دیرتر کثیف شده و نیاز کمتری به شست وشو داشته باشند که در فضانوردان و سربازان جبهه های جنگ کمک کرده است.

می گویند جوراب های نانو ضدبو هستند؛ درست است؟

خب، جوراب هایی که با تکنولوژی نانو ساخته شده اند به دلیل عدم پذیرش آلودگی های میکروبی و تعریق مانع تعفن می شوند.

اسپری های ضدبوی نانو برای داخل کفش، چطور؟

اسپری های ضدبو انواع مختلف دارند. بعضی اسپری ها دئودورانت (خوشبوکننده) هستند و آثار درمانی ضدتعریق ندارند ولی بعضی اسپری ها علاوه بر خوشبوکنندگی، خاصیت کاهش تعریق دارند و موثرترند. نکته منفی این اسپری ها آن است که در بعضی افراد باعث حساسیت پوست می شوند و خارش، قرمزی و پوسته ریزی نیز از عوارض آن است.

حساسیت پوستی نمی دهند؟

تاکنون طبق تحقیقات، پارچه های نانو باعث حساسیت پوستی نشده اند و این از امتیازات آن است؛ هر چند مطالعات پارچه های نانو جدید است و در بررسی های بیشتر در آینده می توان اظهارنظر قطعی کرد. به هر حال، ثابت شده که احتمال ایجاد واکنش های پوستی پارچه های نانو بسیار کمتر از پارچه های معمولی است.

اگر به پارچه های نانو دسترسی نداشته باشیم، کدام پارچه را برای پوست مناسب تر می دانید؟

جواب، بسیار وسیع است و بسته به جنس های مختلف و خصوصیات زمینه ای افراد، متفاوت است ولی قطعا پارچه های نخی (کتان) سالم تر از سایر پارچه ها است

خواندن این موارد پیشنهاد می شود:
Translate »