جامعه سایبورگی

دانشمندان روسی روشی کشف کرده اند که در آن، از موش هایی که از طریق سایبرنتیک (علم فرمانش) تقویت شده اند، برای عملیات ضد تروریستی استفاده خواهند کرد.دانشمندان روسی با کاشت یک میکرو تراشه در مغز موش درصدد خلق نوعی مامور مخفی سایبورگ هستند که بتواند به تسخیرناپذیرترین تاسیسات نفوذ کند و مواد مخدر و مواد منفجره را از طریق بو کشیدن کشف کند.

انسان شناسی سایبورگ (Cyborg anthropology) به مطالعه تعامل بین انسان و فن آوری از دیدگاه انسان شناختی می پردازد. این رشته نسبتاً جدید است، با این حال از پیشرفت های فن آوری امروزی و تأثیر آنها بر فرهنگ و جامعه درک تازه ای به ما می دهد. این رشته در سال ۱۹۹۳ از درون انجمن های سالانه انسان شناسی امریکایی شکل گرفت

نیل هاربیسون، نخستین فردی روی زمین است که توانسته است گذرنامه‌ای (پاسپورت) بگیرد که عکس استفاده شده در آن ماهیت سایبورگی او را نشان می‌دهد. گذرنامه او انگلیسی است، در این گذرنامه، او را در حالی می‌بینیم که ابزاری به نام eyeborg به سرش متصل شده است.نیل هاربیسون، کوررنگ است، او با این ابزار می‌تواند تا حدی رنگ‌های مختلف را از هم تمیز دهد.

زمانی که سرانجام این فناوری ها جایگزین سیستم اهدای عضو شوند، بیش از ۱۱۹ هزار زن، مرد و کودک آمریکایی که در انتظار دریافت عضو اند، فرصت خروج از بیمارستان را پیدا می کنند. تنها دو سال پیش بود که نیل هاربیسون عنوان اولین سایبورگ ِشناخته شده را به خود اختصاص داد؛ یعنی زمانی که کور رنگی اش را با نصب آنتن موج گیری به جمجمه اش برطرف ساخت.

در سایبرپانک ما با دنیایی پیچیده از ربات ها، هوش مصنوعی و سایبورگ ها روبه رو هستیم؛ دنیایی که نتوانسته با این تغییرات کنار بیاید و عملا به نوعی بی نظمی و هرج ومرج رسیده است. از این رو ژانر سایبرپانک می تواند به مثابه نوعی هشدار نیز تلقی شود. هشدار اینکه در آینده ما چه اتفاقاتی می تواند بیفتد و برای جلوگیری از وقوع آن باید به چه نکاتی بیشتر از بقیه توجه کرد.

Ian کاملاً تمرکز کرده بود. یک کابل ضخیم از فرق سر تراشیده‌اش بیرون آمده بود و از زیر آستینش سیم‌هایی بازو‌ و دستش را احاطه کرده بودند. چهار سال پیش Ian در یک تصادف ماشین از گردن به پایین فلج شده بود و حال در ژوئن بیست و سومین سال زندگی‌اش در اتاقی شلوغ در مرکز درمانی Wexner دانشگاه ایالت اوهایو، گویی دستش در حال تلاش برای بازگشت مجدد به زندگی بود.

سایبورگ‌ها  موجوداتی پست‌مدرن هستند که در اثر پیوند بین انسان و ماشین  پدید آمده‌اند. در این موجودات مرز بین انسان و ماشین از هم فرومی‌پاشد و تمییز بین آن دو ناممکن می‌شود . با دیجیتالی شدن زندگی انسان مدرن ، زندگی‌ها به تدریج به سمت سایبورگی‌شدن پیش‌می‌روند و یکی از نتایج این امر ظهور شهرهای سایبورگی است که در آن وابستگی انسان به تکنولوژی و کامپیوتر شدیدتر شده است.

سایبورگ به معنای ارگانیسم سایبرنتیک است که شامل اعضای بدن طبیعی و بیومکاترونیک (بیولوژی+مکاتیرونیک) می‌شود. سایبورگ با روبات یا اندروید متفاوت است. درواقع سایبورگ ارگانیسمی با توانایی‌های گسترش‌یافته است که اجزای مصنوعی و تکنولوژی در سیستم خود دارد. سایبورگ‌ها در ژانر علمی تخیلی در ژانر علمی تخیلی سایبورگ‌ها به شکل انسان‌هایی با اجزای مکانیکی قابل‌رویت یا روبات‌های شبیه به انسان به تصویر کشیده می‌شوند.

نیل هاربیسون متولد ۲۷ ژوئیه سال ۱۹۸۲ در بریتانیا، مبتلا به کور رنگی مادرزادی است و جهان را سیاه و سفید میبیند. وی هنرمند معاصر، نوازنده و فعال سایبورگ است که بیشتر برای توانایی گسترش داده ی خود در درک رنگ های خارج از توانایی چشم انسان شناخته می‌شود. هاربیسون با یک آنتن که به جمجمه اش متصل است سیگنالهایی از مغزش به گوش داخلی اش فرستاده می شود که موجب درک رنگها می شود.

زندگی سایبری در محیط سایبر شکل گرفته و عناصر تشکیل دهنده ی آن نیز سایبری هستند. بنا بر تعاریف صورت گرفته، زندگی در فضای سایبر(Cyber Space) و یا بر روی اینترنت که در مقابل زندگی واقعی(Real Life) و اغلب از طریق هویت سایبری(Cyber Identity) جداگانه(از هویت واقعی) رقم می خورد، زندگی سایبری نام دارد، زندگی سایبری یک زندگی تصوری(Imaginary) و خیالی(Fantasy) است که افراد در آن شبیه بازی بازها نقش بازی می کنند