کاربرد چاپ سه بعدی در طراحی لباس
چاپ سه بعدی به طور جدی در دهه ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار گرفت اما ایده اولیه و امکان سنجی های این فناوری به ۱۹۵۰ میلادی برمی گردد و پرینترهای امروزی در سال ۱۹۸۶ وارد بازار شد. با این وجود از به کار گرفتن این فناوری در صنعت مد زمان چندانی نمی گذرد و برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ توسط طراح جوان هلندی آیریس ون هرپن که پیش از این درباره او گفتیم مورد استفاده قرار گرفته است.آیریس ون هرپن به عنوان طراح پیشگام استفاده از این روش در سال ۲۰۱۱ اولین مجموعه پرینت سه بعدی خود را در هفته مد اوت کوتور پاریس به نمایش گذاشت، لباس هایی که شبیه حجمی از آب پاشیده شده و معلق مانده در هوا بودند یا همچون پارچه های مچاله شده به نظر می رسیدند. آیریس با بی باکی تمام به سراغ ایده استفاده از پرینت سه بعدی در طراحی مد رفت و بی هیچ واهمه ای لباس هایش را مجسمه های پوشیدنی می نامد، در ابتدا مواد مورد استفاده سخت و غیرقابل انعطاف بودند و مدل ها تنها برای چند لحظه قدم زدن بر صحنه نمایش لباس ها را برتن می کردند اما به مرور و با آزمایش های متفاوت لباس های پرینتی آیریس ون هرپن منعطف تر شدند.
طراحان بسیار زیادی از او و ایده جذابش الهام گرفتند، محبوب ترین کاربرد پرینت سه بعدی برای طراحان در اجرای لباس هایی با فرم هندسی بود که شاید پیش از این با پارچه به سختی می توانستند این فرم ها را اجرا کنند. به مرور استفاده های کاربردی تر هم مورد توجه قرار گرفت. برند لوکس پرینگل از عناصر چاپ سه بعدی به صورت بافت در طراحی پارچه استفاده کرد. لباس شب معروف «دیتا ون تیز» که توسط فرانسیس بیتونتی طراحی شد یا لباس چاپ سه بعدی شانل که لاگرفلد طراحی کرد هم الهام گرفته از ایده آیریس بود.از ابتدای دستیابی به این فناوری، چاپ سه بعدی همواره یکی از ابزارهای مفید مدل سازی برای معماران، مهندسان و طراحان صنعتی بوده و هست. در چندین سال گذشته پیشرفت این دستگاه ها و تولید چاپگرهای سه بعدی خانگی باعث شد تا این فناوری در دسترس تر و مقرون به صرفه تر از قبل مورد توجه هنرمندان و صنعت گران قرار بگیرد.در این پرینترها تصویر یا طراحی سه بعدی شیء مورد نظر از طریق نرم افزارهای مدل سازی به دستگاه منتقل می شود سپس با اشعه و از طریق یک فرستنده فیبری مواد موجود در دستگاه تبدیل به طراحی مورد نظر شما می گردد. مواد مورد استفاده در چاپگر سه بعدی می تواند از فلزات، رزین مایع، خمیر سرامیکی، پلاستیک و حتی مواد خوراکی باشد اما تنوع مواد در چاپگرهای صنعتی بیشتر است و برای چاپگرهای خانگی فقط از پلاستیک می توان استفاده کرد که در آینده ای نه چندان دور این محدودیت برای چاپگر خانگی از بین خواهد رفت و انسان آینده فاقد نیاز به طراحان و تولید کنندگان در اتاق شخصی اش در خانه لباس هایش را چاپ خواهد کرد. ,
تاثیرات چاپ سه بعدی بر صنعت مد
تکنولوژی همواره در پشت صحنه پیشرفت های صنعت مد موثر بوده، فناوری های نوین در حوزه ماشین آلات دوخت یا دستگاه های برش لیزری که هربار دقیق تر از قبل عمل می کنند، بخشی از این فناوری ها هستند. اما ورود تکنولوژی چاپ سه بعدی در این حوزه مزایای بسیار زیادی داشته و حتی ممکن است در آینده بسیاری از این ماشین آلات و دستگاه ها را از دور خارج کند. از مزایای چاپ سه بعدی می توانیم به طراحی و الگوسازی آسان تر و ضایعات حداقلی مواد اولیه اشاره کنیم که در راستای حفاظت از محیط زیست، می تواند مفید و موثر باشد.با وجود این مزایا طراحان مد و صاحبان برند باید بدانند که استفاده از این تکنولوژی ممکن است برای صنعت مد تهدیداتی هم داشته باشد. در این فناوری امکان ساخت کالای تقلبی افزایش می یابد و همچنین به خاطر روش ساخت تشخیص تفاوت کالای اصل و فرع کمی دشوار خواهد بود. شاید مهمترین دغدغه هر طراح بحث مالکیت معنوی آثار و حفظ آن باشد. در برخی پروژه های مد این حق قابل محافظت است ولی در مورد پرینت سه بعدی حفاظت از این حق چندان آسان نیست. موضوع دیگر درباره محدودیت تولید انبوه محصولات به این روش است که انتظار می رود در آینده ای نزدیک این مشکل حل شود.
دموکرات کردن صنعت مد
تصور کنید همه اجزا و ویژگی های لباسی که می پوشید متعلق به خودتان باشد و تمام مراحل از طراحی، انتخاب مواد و تولید توسط شما انجام گیرد. بله چاپ سه بعدی این امکان را فراهم کرده تا شما طراح لباس خودتان باشید و حتی بتوانید به صورت اختصاصی نامتان را بر تک تک این لباس ها حک کنید و برند شخصی خودتان را بپوشید و این معنای واقعی دموکراسی در صنعت مد است.این روزها فروشگاه های آنلاین و نرم افزارهای موبایلی تمام امکانات خرید و سفارش محصولات مد را برای مشتری فراهم می کنند و به راحتی در چند دقیقه کوتاه شما می توانید از برند مورد علاقه تان لباسی با رنگ دلخواه و سایز مناسب خود خریداری کنید و در کوتاهترین زمان ممکن تحویل بگیرید. حالا با وجود چاپگرهای سه بعدی لایه جدیدی ازسفارشی کردن محصول به امکانات خرید اضافه می شود و می توانید علاوه بر رنگ و طرح لباس جنس مواد سازنده آن را هم معین کنید. از طرفی در برخی نرم افزارهای پیشرفته امکان اسکن فرم خاص اندام هر مشتری فراهم می شود و لباس ها کاملا براساس شکل خاص اندام هر فرد طراحی می شوند که این امکان، بسیاری از مشکلات سایزی را حل خواهد کرد.
درهرحال، چه برای طراحانی همچون آیریس ون هرپن که فراتر از مرزهای امکان پذیری و کاربرد از این تکنولوژی استفاده می کنند و چه طراحانی که با تولید انبوه لباس های کاربردی و پوشیدنی به کمک این فناوری می پردازند، مطمئنا آینده دنیای مد با چاپ سه بعدی جذاب تر و موفق خواهد بود.