گروه طراحی لباس فم
اسامی گروه:
مرجان اسکوئی فر، طراح
فرنگیس نکوکار، طراح
تعداد look دریافتی:
1
منتور:
توضیحات:
گروهِ فم، یک کت،یک شلوار و یک جفت گوشواره و یک جفت کفش تحویل داده. کلیه آیتم ها توسط گروه طراحی شده. گوشواره ها طراحیِ شده با توجه به کانسپت هستند. کفش ها که گیوه می باشند به صورت گیوه خام تهیه شده و سپس روی آنها کار شده است. ( همچنین دو mood board یکی برای طراحی پارچه و یکی برای کانسپت آینده حضوری تحویل داده شده است).
وضعیت حقوقی اثر:
این اثر نشان شیما و مالکیت معنوی دریافت کرده است.
اسامی گروه:
مرجان اسکوئی فر، طراح
فرنگیس نکوکار، طراح
تعداد look دریافتی:
1
منتور:
توضیحات:
گروهِ فم، یک کت،یک شلوار و یک جفت گوشواره و یک جفت کفش تحویل داده. کلیه آیتم ها توسط گروه طراحی شده. گوشواره ها طراحیِ شده با توجه به کانسپت هستند. کفش ها که گیوه می باشند به صورت گیوه خام تهیه شده و سپس روی آنها کار شده است. ( همچنین دو mood board یکی برای طراحی پارچه و یکی برای کانسپت آینده حضوری تحویل داده شده است).
وضعیت حقوقی اثر:
این اثر نشان شیما و مالکیت معنوی دریافت کرده است.
look 1
توضیحات در خصوص look 1:
–
ارتباط look1 با مفهوم آینده:
–
نظر جشنواره
نظر دبیر جشنواره:
اولین پورتفولیویی که به جشنواره رسید کار این گروه طراحی لباس بود، تنها یک هفته پس از اعلام فراخوان، با این حال فقط این موضوع باعث نمی شود تا کار گروه فم ستایش شود، هر چند ممکن است این طرح در دایره سلیقه شخصی ام نباشد اما کاری که این گروه کرده بویژه از حیث هارمونی رنگ و از آن مهم تر ایده ای که در جزئیات لباس نهفته است، جای تقدیر دارد. گروه فَم ترجمع معاصری از اجرای هنرهای دستی روی لباس انجام داده، بخش قرمز رنگی که روی کمر قرار داد شامل گلدوزی هایی از اجرام آسمانی است، همیشه برایم سوال بود که اگر یکی از زنان سوزندوز بلوچ که از به صورت اکسپرسیو و تحت تأثیر محیط و تجربه زیسته اش طرح های انتزاعی را تبدیل به سوزندوزی می کرد به زمان حال می آمد ممکن بود چه چیزی با شرایط فعلی درست کند. ایده این طرح می تواند راهگشایی باشد برای ایجاد ترجمه های جدید و به روزی از هنرهای دستی که برای جوان امروزی و انسان امروزی ملموس تر و معنادارتر باشد.
ارتباط با مُدااُم:
این طرح ارتباط واضحی با مفهوم مُدااُم ندارد.
ارتباط با تصویر آینده از نظر جشنواره:
جشنواره در خصوص این طرح و ارتباط آن با موضوع آینده نظری ندارد.
نظر دبیر جشنواره:
اولین پورتفولیویی که به جشنواره رسید کار این گروه طراحی لباس بود، تنها یک هفته پس از اعلام فراخوان، با این حال فقط این موضوع باعث نمی شود تا کار گروه فم ستایش شود، هر چند ممکن است این طرح در دایره سلیقه شخصی ام نباشد اما کاری که این گروه کرده بویژه از حیث هارمونی رنگ و از آن مهم تر ایده ای که در جزئیات لباس نهفته است، جای تقدیر دارد. گروه فَم ترجمع معاصری از اجرای هنرهای دستی روی لباس انجام داده، بخش قرمز رنگی که روی کمر قرار داد شامل گلدوزی هایی از اجرام آسمانی است، همیشه برایم سوال بود که اگر یکی از زنان سوزندوز بلوچ که از به صورت اکسپرسیو و تحت تأثیر محیط و تجربه زیسته اش طرح های انتزاعی را تبدیل به سوزندوزی می کرد به زمان حال می آمد ممکن بود چه چیزی با شرایط فعلی درست کند. ایده این طرح می تواند راهگشایی باشد برای ایجاد ترجمه های جدید و به روزی از هنرهای دستی که برای جوان امروزی و انسان امروزی ملموس تر و معنادارتر باشد.
ارتباط با مُدااُم:
این طرح ارتباط واضحی با مفهوم مُدااُم ندارد.
ارتباط با تصویر آینده از نظر جشنواره:
جشنواره در خصوص این طرح و ارتباط آن با موضوع آینده نظری ندارد.
پورتفولیوی نهایی
مصاحبه
معرفی کوتاهی از خودتان(سن، کجا آموزش دیدهاید،چرا به مُد و طراحی علاقهمندید)
مرجان اسکویی فر.۳۰ سال. من طراحی لباس را در جهاد دانشگاهی شهید بهشتی خواندم. علاقه من در طراحی از عدم اعتماد به نفس خودم شروع شد. لباس هایی که فکرمیکرکم فقط یرای یک بدن مشخص مناسب اند و نه من! دوست داشتم لباس هایی را طراحی کنم که خودم را در اون لباس ها دوست داشته باشم. برای همین در کنار نقاشی طراحی را نیز دنبال میکنم.
انگیزه شما از شرکت در این رویداد چه بوده؟ موضوع این رویداد چالش خوبی بود. تلفیق آینده با مد خلاقیت زیادی میخواست که من و فرنگیس این را در خودمان میدیدم.
در طراحیتان که برای جشنواره ارسال کردید از چه چیزی الهام گرفتهاید و چه ارتباطی با موضوع جشنواره داشته؟
اولین جمله ای که به ذهنمان رسید این بود “ما در اینده ی گذشتگان زندگی میکنیم”
عشق به آسمان، سفر به فضا و پرواز کردن از دیرباز در افکار و مخیره ی ایرانیان همانا نیاکان ما بوده است. برابر آثار بدست آمده، حجاری ها، مجسمه ها، ظروف و نقش و نگاره ها و متون باستانی، اساطیر و اسطوره ها همگی اشراف بر آروزه، مقدس شمردن آسمان و اجرام آسمانی است. گریفن های تخت جمشید، اسب های بالدار، شیر دال، موجودات افسانه ای که بدنه ی گاو، سر انسان و دارای دو بال گسترده که همگی در سیطره ی نفوذ و افکار نیاکان ما بوده، به نوعی نگهبان امکنه ی آنان بوده است. اسطوره ی کیکاووس که رویای پرواز داشت، فردوسی در شاهنامه مفصلا با اشعاری زیبا شرح حالش را به قلم کشیده است.
شنیدم که کاووس شد بر فلک
همی رفت تا بگزرد از ملک
یکی گفت از آن رفت بر آسمان
که تا جنگ سازد به تیر کمان
از نقش برجسته ها، حجاری های بدست آمده از دوران ساسانیان و نقش رستم تخت جمشید تا اقسا نقاط سیطره ی ایرانشهر، تاج شاهان ساسانی، همگی دارای نقش ماه، ستاره، همراه با دو بال گشوده است. و همچنین تکه پارچه ها و لباس های موجود در موزه های روسیه و چین از دوران ساسانیان، نقوش بسیار زیبا از ماه، ستاره و بالهای گشوده ی پرندگان که بسیار ظریف بافته شده از ابریشم خالص است.
سخن را کوتاه کنیم، عشق و علاقه به آسمان و اجرامش، پرواز به بیکران ها همواره از علایق ایرانیام بوده گه اگر بخواهیم سرفصل آن را گشوده و همانا گزری کوتاه داشته باشیم از قلم ما در این فرصت آنی خارج و خود چندین کتاب خواهد بود.
آینده را چطور میبینید و چه تصوری از آینده دارید؟
به نظر من آینده بسیار روشن است. همانطور که انتهای هر تونل تاریک روزنه ای از نور است. همانطور که همه ی کارهای ما تاثیر بر آینده دارند…امروز میکاریم و آینده برداشت میکنیم.
لباس آینده چه شکلی است؟
هر کس با هر بدن، هر لباسی بپوشد در آن لباس خودش را دوست خواهد داشت… خودش خواهد بود.
معرفی کوتاهی از خودتان(سن، کجا آموزش دیدهاید،چرا به مُد و طراحی علاقهمندید)
فرنگیس نکوکار ۳۰ سالم هست. من طراحی لباس را در جهاد دانشگاهی شهید بهشتی خواندم ولی بعد از آن دوره های سوزن دوزی و گلدوزی هم دیدم.
من به طراحی به علت یک سری مسائلی که از کودکی در بدن خودم باهاشون درگیر بودم علاقه مند شدم و دوست دارم با طراحی هام به کسایی که مثل خودم هستند کمک کنم. برای همین از نقاشی به سمت طراحی رفتم.
انگیزه شما از شرکت در این رویداد چه بوده؟
موضوع این رویداد چالش خوبی بود. و میخواستم با مرجان دیدگاه خودمان را درباره ی آینده و تلفیق آن با مد به چالش بکشیم.
در طراحیتان که برای جشنواره ارسال کردید از چه چیزی الهام گرفتهاید و چه ارتباطی با موضوع جشنواره داشته؟
اولین جمله ای که به ذهنمان رسید این بود “ما در اینده ی گذشتگان زندگی میکنیم”
عشق به آسمان، سفر به فضا و پرواز کردن از دیرباز در افکار و مخیره ی ایرانیان همانا نیاکان ما بوده است. برابر آثار بدست آمده، حجاری ها، مجسمه ها، ظروف و نقش و نگاره ها و متون باستانی، اساطیر و اسطوره ها همگی اشراف بر آروزه، مقدس شمردن آسمان و اجرام آسمانی است. گریفن های تخت جمشید، اسب های بالدار، شیر دال، موجودات افسانه ای که بدنه ی گاو، سر انسان و دارای دو بال گسترده که همگی در سیطره ی نفوذ و افکار نیاکان ما بوده، به نوعی نگهبان امکنه ی آنان بوده است. اسطوره ی کیکاووس که رویای پرواز داشت، فردوسی در شاهنامه مفصلا با اشعاری زیبا شرح حالش را به قلم کشیده است.
شنیدم که کاووس شد بر فلک
همی رفت تا بگزرد از ملک
یکی گفت از آن رفت بر آسمان
که تا جنگ سازد به تیر کمان
از نقش برجسته ها، حجاری های بدست آمده از دوران ساسانیان و نقش رستم تخت جمشید تا اقسا نقاط سیطره ی ایرانشهر، تاج شاهان ساسانی، همگی دارای نقش ماه، ستاره، همراه با دو بال گشوده است. و همچنین تکه پارچه ها و لباس های موجود در موزه های روسیه و چین از دوران ساسانیان، نقوش بسیار زیبا از ماه، ستاره و بالهای گشوده ی پرندگان که بسیار ظریف بافته شده از ابریشم خالص است.
سخن را کوتاه کنیم، عشق و علاقه به آسمان و اجرامش، پرواز به بیکران ها همواره از علایق ایرانیام بوده گه اگر بخواهیم سرفصل آن را گشوده و همانا گزری کوتاه داشته باشیم از قلم ما در این فرصت آنی خارج و خود چندین کتاب خواهد بود.
آینده را چطور میبینید و چه تصوری از آینده دارید؟
به نظر من آینده بسیار روشن است. من دید مثبتی به آینده دارم.
لباس آینده چه شکلی است؟
هر کس با هر بدن،، لباسی که دوست دارد را خوهد پوشید بدون ترس از ایرادها یش و قضاوت شدن.