سارا مهدیان منتور و داور اولین دوره جشنواره لباس آینده و فناوری در پوشیدنی هاست، در ادامه گفتگوی ایشان را با دبیرخانه جشنواره در خصوص سوابق، موضوع جشنواره و پیشنهاد به شرکت کنندگان ارائه شده است.

لطفاً خودتان را معرفی کنید و در خصوص سوابق تان توضیح بدهید؟

سارا مهدیان ، نقاش و طراح لباس از دانشگاه سنت مارتین لندن که بیش از ۷ ساله که در زمینه طراحی مد و خلق آثار مفهومی فعالیت دارم ، سابقه تدریسم حدود ۵ سالی می شه که در زمینه آموزش طراحی لباس و طراحی پارچه و پورتفولیو فعالیت دارم . با بسیاری از موسسات و انجمن ها و جشنواره های متعدد از جمله سی پال ، مد و تکنولوژی و مد آرت همکاری داشتم .

بنیان گذار گروه « خانواده طراحان » که بسیاری از اعضای این گروه در دانشگاه های معتبر بین المللی مشغول کسب دانش و ادامه تحصیل هستند و یا بصورت مستقل نیست به فعالیت های حرفه ای شون ادامه می دن .

هدف من از ابتدا آموزش نیروهایی با سواد بصری بالا در بخش طراحی بوده و هست کسانی که در عین دارا بودن درک عمیق هنری و توانایی بالا در بخش تحقیق میدانی و  برقراری ارتباط با مارکت داخلی نسبت به ارزش های اقلیمی خود آگاه باشند .

(آینده ما) با توجه به پاندمی و روبرو شدن انسان با خود واقعی‫اش با رجوع به خود و فصل جدیدی از خودشناسی و مکاشفه‫ای(همراه خواهد بود) که به او اجازه می‫دهد خودش را بیشتر دوست داشته باشد

سارا مهدیان

به عنوان داور “هفته مُد و تکنولوژی” و با توجه به موضوع جشنواره(آینده) نظر شما در مورد “آینده” چیست؟ شما آینده را چطور تصور می‫کنید؟

از ابتدا نگاهم بازگشت به ارزش هایی بوده که مدت هاست به نوعی به فراموشی سپرده شده ، رجوع به خود و فصل جدیدی از خودشناسی با توجه به پاندمی و رو به رو شدن انسان با خود واقعیش و مکاشفه ای که به اون اجازه می ده خودش رو بیشتر دوست داشته باشه و برای محیط زندگی خودش و طبیعت بیشتر ارزش قایل می شه . اما با توجه به پیشرفت تکنولوژی این بازگشت شکلی متفاوت به خود خواهد گرفت که خالی از لطف نخواهد بود .

با توصیفی که از آینده کردید، فکر می‫کنید “لباس آینده” چگونه خواهد بود؟

لباس آینده اگر خوشبینانه به روند شکل گیریش نگاه کنیم قسمتی از گذشته مارو با خودش خواهد آورد اما با متریال ها و ساختار های eco friendly تر و توجه بیشتر به راحتی انسان و محکوم نبودن به تحمل المان هایی که در گذشته به مصرف کننده تحمیل می شد فقط برای دنبال کردن روندی به اسم ترند .

باور دارم بحث ترند به مرور کم اهمیت تر خواهد شد و انسان با رویکردی همچون self loving به دنبال پوشش هایی خواهد رفت که فارغ از داشتن امکانات کافی و چند منظوره بودن حس واقعی خود بودن را به فرد مصرف کننده منتقل می کند .

فکر می‫کنید برگزاری این رویداد چه تأثیر مثبتی در ایده‫پردازی سبک پوشش کشور داشته باشد؟

مسلماً کشور ما احتیاج به رویداد های متعددی داره تا بتونه تغییرات مثبتی رو در روند تولیدات داخلی و سبک پوشش ایجاد کنه . طراحان ما احتیاج دارن که دانش کافی نسبت به داشته هاشون کسب کنن و اگر با همین رویکرد داشته های ما به اضافه اونچه که به عنوان لباس آینده تعریف شده جلو برن پلتفورم های جذابی خواهیم داشت از پوشش های اقلیمی که با نگاهی نو و مدرن ایجاد شده اند .

فارغ از معیارهای داوری آثار بخش مسابقه این رویداد، تصور می کنید چه معیارهایی برای داوری در این بخش اهمیت دارد؟

مسلماً ما داوران این جشنواره از سطح دانش و سلیقه متفاوت برخوردار هستیم و شاید خروجی داوری ما کمی نگران کننده و غیر یکدست باشه و رویکرد های ما نسبت به خصوصیات لباس های آینده اونقدر متفاوت باشه که شرکت کننده ها دچار سر درگمی بشن ( امیدوارم این اتفاق رخ نده ) اما تصورم این هست که برای نزدیک شدن دیدگاه داوران می بایست جشنواره تعاریف شفافی از اهداف و ارزش های خود به داوران ارائه می داد .

به شرکت کنندگانِ این رویداد در بخش مسابقه چه پیشنهاد یا توصیه ای دارید؟

توصیه می کنم ارزش های اقلیمی رو محدودیت نبینن و درک کنن که بسیاری از خط قرمز ها و یا محدودیت هایی که در طراحی احساس می کنن ریشه در سنت ها و باور های اقلیمی ما داره و با رعایت کردن اونها می تونن تفاوت های زیبایی با دنیای مد در کشور های مختلف ایجاد کنن و بسیاز مهمه که نگاهشون بیشتر ارزشی باشه تا محدودیت های دست و پاگیر .