کلمه سایبورگ مخفف کلمات سایبرنتیک و ارگانیسم است سایبرنتیک علم ارتباط ماشین با انسان است. این کلمه در دهه ۱۹۴۰ توسط نوربرت وینر به کار رفت. او و دانشمندان همکارش عقیده داشتند، در جامعه و در کارهایی که به صورت مکانیکی انجام می شود، ماشین باید جای انسان را بگیرد و انسان ها باید به کارهایی بپردازند که نیاز به خلاقیت و تفکر دارد. در اصل سایبورگ به انسانی گفته می شود که وسایلی نظیر مخزن اکسیژن، دریچه ی قلب مصنوعی یا پمپ انسولین، به عملکرد های بدنش کمک کنند یا آن ها را تحت کنترل داشته باشند.
نیل هاربیسون نخستین سایبورگ رسمی و مورد تأیید در دنیا محسوب می شود. نیل هاربینسون هنرمندی است که از بدو تولد بیماری کوررنگی مطلق دارد و در حقیقت نمی تواند هیچ رنگی را تشخیص دهد. او برای درک بهتر خود از رنگ ها دست به آزمایشاتی زد. در نهایت او و تیمش توانستند با استفاده از یک دوربین که به یک کلاه متصل بود و روی سر قرار می گرفت رنگها را به صورت ارتعاشات انتقال دهند. هاربینسون گیرنده این دستگاه را در کوله پشتی خود می گذاشت و همه جا می برد و به وسیله ی یک هدفون به فرکانس هایی که نوع رنگ را مشخص می کردند گوش می داد.در نهایت او تصمیم گرفت تا این گیرنده را در استخوان پس سری خود جای دهد و فرکانس ارسال شده توسط دوربین را به وسیله ی این گیرنده دریافت کند.اعلام وجو د سایبورگ ها در میان روشنفکرا ن بحث هایی را بر انگیخته است. بسیاری از آن ها سایبورگ ها را تهدیدی علیه بشریت تلقی می کنند، زیرا ویژگی افکار ممکن است به خطر بیافتد و از میان رفتن ارزش های انسانی از پیامدها آ ن باشد. با این حال از آن جا که همیشه فناوری شمشیری دوسویه بوده است، جامعه بشری هم سود فراوانی از پیشرفت انسان ها می برد.
